21. yüzyıl teknoloji devrimi, insan yaşamını dönüştürüyor.
Transhumanist hareketin amaçlarını, Mark O’Connell, Wellcome Book ödülünü kazanan To Be a Machine adlı kitabında özetledi. “Ölüm nedeni olarak yaşlanmayı ortadan kaldırabileceğimize hatta yok edebileceğimize inanmalıyız. Bedenlerimizi ve zihinlerimizi güçlendirmek için teknolojiyi kullanabiliriz. Sonunda kendi yüksek ideallerimiz ışığında, kendimizi yeniden şekillendirerek makinelerle birleştirebiliriz.”
Sinem Bıçakçı
Bedenlerimizi teknolojik olarak geliştirme fikri yeni değil. Geçmişte ahşap ayaklar, işitme cihazları, gözlükler ve model dişler gibi aletler yaptık. Gelecekte duyularımızı güçlendirmek için implantları kullanabiliriz. Böylece kızılötesi veya ultraviyole ışını doğrudan algılayabilir veya kendimizi bellek yongalarına bağlayarak bilişsel süreçlerimizi hızlandırabiliriz. Sonunda insanı ve makineyi birleştirerek bilimi, enformasyonu ve gücü büyük ölçüde arttırılmış insanlar üretilebilir.
Transhuman arzulanan bir hedef midir?
Transhumanizmin savunucuları, sıradan bir insanı oluşturan doğal engellerin ve sınırlamaların ötesine geçilmesinden kaynaklanacak olumlu gelişmelerin olduğuna inanırlar. Ancak bunu yapmak, birçok ahlaki problem ve ikilemleri gündeme getirir. O’Connell’in kitabının da belirttiği gibi, transhumanizmin emelleri artık entelektüel gündemimizde yükseliyor. Fakat tartışma aslında yeni başlıyor.
Enerji kıyafetleri
Londra’daki V&A Müzesinde açılan The Future Starts Here sergisinde de gösterildiği gibi, insani gelişimin gittikçe daha karmaşık hale geldiğine şüphe yok. Sergilenen ürünler ise ABD şirketi olan Sismik tarafından yapılan enerji kıyafetleri. Gündelik elbiselerin altında giyilen bu kıyafetler insan vücudunun biyo-mekaniğini taklit eder ve kullanıcılara – tipik olarak yaşlılara – bir sandalyeden kalkarken veya merdiven çıkarken veya uzun süre ayakta dururken ayrı bir güç verir. Birçok durumda, bu teknolojik veya tıbbi gelişmeler, yaralılara, hastalara veya yaşlılara yardım etmek için yapılır ancak daha sonra yaşam tarzlarını veya performanslarını artırmak isteyen sağlıklı veya genç insanlar tarafından da kullanılabilir. Örneğin içerisinde eritropoietini maddesi bulunan bir ilaç, şiddetli anemisi olan hastalarda alyuvar üretimini artırır ancak bazı sporcular tarafından kan akışının kaslarına oksijen taşıma yeteneklerini geliştirmek için yasadışı bir performans arttırıcı olarak da kullanılabilir. Aslında bunlar sadece birer başlangıç. Sussex Üniversitesi’nde yapay zeka uzmanı Blay Whitby’in öngörüsü bir gerçek:
“Artık 100 metrelik sprint gibi bazı spor türleri için karbon fiber bıçaklarla çalışan sporcuların doğal bacaklarla koşan sporculardan daha iyi performans gösterebilecekleri zamana yaklaşıyoruz”.
Etik Tartışmayı Açan Soru
Teknoloji bu seviyeye ulaştığında, cerrahların birilerinin bacaklarını karbon lifli bıçaklarla değiştirmelerine izin vermek, böylece altın madalya kazanabilmelerini sağlamak etik olacak mı? Whitby, birçok sporcunun bu ameliyatı isteyeceğinden emin:“Ancak, böyle bir operasyon, benim dahil olduğum herhangi bir etik kuruluna gelse şu şartlarda muhtemelen kabul edilemez. Bu itici bir fikir – geçici kazanç için sağlıklı bir uzuv kaldırmak gibi ”Ancak bu alandaki herkes bu görüşe katılmıyor. Coventry Üniversitesinden sibernetik uzmanı Kevin Warwick, doğal uzuvların çıkarılmasını ve bunların yapay bıçaklarla değiştirilmesini onaylamada hiçbir sorun görmüyor:“Vücudunuzun kusurlu kısımlarını, daha iyi performans göstermenizi sağlayacak veya daha uzun yaşamak için size izin verecek yapay parçalar ile değiştirmenin nesi yanlış?” Warwick, yıllar içinde vücuduna birçok farklı elektronik cihaz yerleştiren bir sibernetik meraklısı.
“Bir tanesi ultrasonik girişleri deneyimlememi sağladı. Bana yarasa hissi verdi. Sinir sistemimi bilgisayarımla da bir araya getirdim. Böylelikle bir robot elini kontrol edebildiğim ve dokunulduğunu deneyimleyebildim. Bunu New York’tayken yaptım ama el, İngiltere’de bir laboratuvarda idi. Böylesi müdahaleler insani durumu güçlendirir, teknolojinin performansı ve duyuları artırdığı zaman gelecek insanların türünü belirtir.”
Bazıları bunu etik-dışı kabul edebilir. Ancak Whitby gibi şüphe edenlerin bile, konuların karmaşık olduğunu kabul ettiklerini söylüyor. “Beş yaşın altında iki kızı alıp dünya şampiyonlarının iskeletlerine sahip olana kadar hayatlarını her gün tenis oynayarak eğitmek etik mi?” diye soruyor. Bu açıdan, aynı amaca ulaşmak için implantların veya ilaçların kullanımı bu kadar aciz görünmüyor. Bu son nokta, transhümanist hareket ile ilgili olanlar için özel bir konudur.
İnsan 1.0’dan İnsan 2.0’a geçiş
Modern teknolojinin nihayetinde insanlara, insan bedeninin içtenliklerinden uzaklaştıkça, zincirlenmemiş – olduğu gibi yaşama şansı sunduğuna inanırlar. Başarısız olan organlar, uzun ömürlü yüksek teknoloji versiyonları ile yer değiştirecek, tıpkı karbon fiber bıçakların, doğal uzuvların etini, kanını ve kemiğini değiştirebileceği gibi. Böylelikle, bir grubun da belirttiği gibi, “İnsanlığın biyolojik insan 1.0 versiyonuna bağımlılığa, çok daha dayanıklı ve yetenekli eşdeğeri olan insan 2.0 ile son vereceğiz”.
Bununla birlikte bu hedeflere ulaşmak için ihtiyaç duyulan teknoloji, genetik mühendisliği, nanoteknoloji ve diğer pek çok bilim dalında henüz gerçekleşmemiş gelişmelerden yararlanılması gerekmektedir ve uzun yıllar sürecek olan bu programa ulaşmanın ne kadar zaman alabileceği bu yüzden meçhul.
Yeniden-canlandırma: Kriyojeni
Sonuç olarak, ABD’li mucit ve girişimci Ray Kurzweil, nanoteknoloji öncüsü Eric Drexler ve PayPal kurucusu ve girişimci kapitalist Peter Thiel gibi pek çok savunucu, tıp biliminin cereyan edene kadar vücutlarının sıvı nitrojen içinde depolanması ve kriyojenik olarak korunma fikrini desteklediler. Yani bu şu demek: Bu teknoloji sayesinde yeniden canlandırılabilecekler.
Bu tür kriyojenik tesislerden şu zamana kadar dört tane inşa edildi: ABD’de üç, Rusya’da bir tane. Bunlardan en büyüğü, buzdolaplarının ard arda çözülme ve fizyolojik diriliş umuduyla 100’den fazla cisim (yine de “hasta” olarak “personel” olarak anılacaktır) depolayan Alcor Life Extension Foundation, O’Connell’in To Be a Machine’de söylediği gibi, “iyimserlerin cesetlerini barındıracak bir yer”dir.Nihayetinde transhumanizm taraftarları, insanların tüm bedensel kısıtlamalardan kurtulacakları bir günün olacağını öngörürler. Kurzweil ve onun takipçileri, biyoteknolojinin insanlar ve gerçekten akıllı bilgisayarlar ve AI sistemleri arasında bir birleşmeyi mümkün kılacağını ve 2030 yılına kadar bu dönüm noktasına ulaşılacağına inanıyorlar. Ortaya çıkan insan-makine zihni, kendi yaratımının bir evrenini dolaşmak için özgür olacak ve kendini “uygun bir hesaplamalı alt-tabaka”ya yükleyecek şekilde oluşturulacaktır.
Bunlar birçok insan için uzak ve çok hayalperest hedefler. Ve transhuman teknolojisinin bu türden aşırı formlarını oluşturanlarının çoğunun, Kaliforniya’dan geldiği ve Silikon Vadisinin eleştirmenler üzerinde kaybolmadığı gerçeğini düşünüyorlar. İnsan ırkını Mars’a göndermek isteyen girişimci Tesla ve SpaceX’in kurucusu Elon Musk, yapay zekanın gelişmesi karşısında gereksiz hale gelmekten kaçınmanın insanın kendi aklımızı geliştirmek için makinelerle birleşmesi gerektiğine inanıyorlar. Bu aslında gençlik kültürünün fanatik yoğunlukla takip edildiği ve yaşlanmanın gezegendeki herhangi bir yerden daha akut olduğu korkusuyla dünyanın bir parçası olmaya başladı bile. Bu nedenle etkisini aşmak için teknolojiyi kullanmaya çalışan zorlayıcı dürtülere sahip olmak gayet normal.
Transhunmana felsefi yaklaşımlar
Aynı zamanda, dünyanın en zengin bölgelerinden biri ve transhuman hareketinin değerlerini sorgulayanların çoğu, yalnızca bazı insanların geliştirilmeye gücünün yeteceği zaten bölünmüş bir toplumda daha derin klanlar yaratacak teknolojiler yaratma riskini uyandırıyor. Yani bu gelişecek transhumanizm teknolojisinin sadece elit bir tabakanın kullanabileceği, diğerlerinin kullanamayacağının düşünülmesi evet risk. Whitby şöyle diyor:
“Tarih, bir grup insanın, başka bir insan grubuna üstün olduklarına inanan kötücül sonuçlarla doludur. Ne yazık ki gelişmiş insanlar gerçekten üstün olacaklar. Çok geç olmadan etkileri hakkında düşünmemiz gerekiyor.”
Buna karşın transhumanistler, kendi adlarına bir süre sonra geliştirme maliyetlerinin kaçınılmaz olarak düşeceğini düşünüyorlar. Bunun için bir zamanlar sadece zenginlerin satın alabileceği kadar pahalı olan cep telefonlarını örnek veriyorlar: Cep telefonlarını artık bugün neredeyse her üyeye ait, evrensel, ulaşılabilir bir cihaz olduğuna dikkat çekiyorlar. Uzmanlar, her teknolojik gelişmede olduğu gibi transhuman hareketinde oluşabilecek sorunların tartışılması gerektiğini düşünüyorlar. Newcastle Üniversitesi tarafından geliştirilen yapay elin tepkilerinin mevcut uzuvların tepki hızı ile sınırlıdır. Ancak proje lideri Kianoush Nazarpour, bir nesneyi değerlendirebilen ve ne tür bir anlayışın benimsenmesi gerektiğine anında karar verecek olan biyonik ellerin yaratılmasının yakında mümkün olacağını düşünüyor:
“Muazzam fayda sağlayacak, ancak kullanımı her türlü sorunu gündeme getiriyor. Kim sahip olacak: kullanıcı mı yoksa NHS mi? Ve eğer suç işlemek için kullanılıyorsa, nihayetinde kontrolünden kim sorumlu olacak? ”
Salford Üniversitesi’nden biyoetik profesör Andy Miah:
“Transhümanizm, felsefi olarak değerli ve ilginç çünkü bu, insanların yapabileceği şeylerin çeşitliliği hakkında farklı düşünmemizi sağlar ama aynı zamanda, orada olduğunu düşündüğümüz bazı sınırlamalar hakkında eleştirel düşünmemizi gerektirir… En nihayetinde türümüzün geleceği hakkında konuşuyoruz.”
Uzuvlar
Luke Skywalker ve Six Million Dollar Man’ın yapay uzuvları kurgu eseridir. Gerçekte, biyonik uzuvlar birden fazla problemden mustariptir. Ancak yeni nesil sensörler, yapay bacakların ve kolların daha karmaşık, insan benzeri şekillerde hareket etmesini mümkün kılıyor.
Duyular
İnsanlar tarafından görülebilen ışık, hem kızılötesi hem de ultraviyole ışınları dışlar yani onlar görülemezler. Bununla birlikte araştırmacılar, algılayabileceğimiz radyasyon dalga boylarını genişletme yolları üzerinde çalışarak dünyanın daha fazlasını ve farklı ışıkları görmemize sağlıyorlar. Bu gibi fikirler, cyborg askerleri yaratmaya çalışan askeri araştırmacılar için özellikle popüler bir konu.
Güç
Güçlendirilmiş takımlar veya dış iskelet, insanların bacaklarını daha fazla güç ve dayanıklılıkla hareket ettirmelerine olanak sağlayan giyilebilir hareketli makinelerdir. ABD ordusu tarafından çeşitli versiyonlar geliştirilmektedir. Tıbbi araştırmacılar ise ciddi tıbbi rahatsızlıkları olan ya da doğal olarak hareket etmek için bacaklarını kaybetmiş olan insanlara yardımcı olabilecek, kolay giyilebilen versiyonlar üzerinde çalışmaktadır.
Beyin
Transhumanistler, bellek yongalarının ve sinirsel yolların aslında insanların beyinlerine gömüldüğü, böylece verilere erişmek ve karmaşık hesaplamalar yapmak için bilgisayar gibi harici aygıtları kullanma ihtiyacını atlatılabilen günü öngörürler. Yani bu durumda insanlık ve makineler arasındaki çizgi giderek daha da bulanıklaşacak gibi görünüyor.
Kaynak: https://www.theguardian.com/technology/2018/may/06/
